Deze week is een campagne van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties (BZK) gestart om aandacht te vragen voor discriminatie op de woningmarkt. De campagne richt op twee groepen: verhuurders en bemiddelaars en woningzoekende die discriminatie ervaren.
Op de sociale media wordt er met ontzetting gereageerd op de buitencampagne. Kamerleden grijpen ook de kans om “hun visie” op dit maatschappelijk beladen thema te laten zien:
De Eerste Kamer stelde een Parlementaire onderzoekscommissie effectiviteit antidiscriminatiewetgeving (hierna: POC) in om te onderzoeken wat de wetgever kan doen in de strijd tegen discriminatie. Bijzonder omdat de senaat slechts twee keer eerder een onderzoekscommissie heeft ingesteld. In eerdere artikelen besprak ik al de inspanningen die de senaat onderneemt op dit onderwerp en waarom deze soms symbolisch en soms concreet zijn.
Er komt een parlementair onderzoek naar de kloof tussen wetgeving en praktijk als het gaat om discriminatie. De Eerste Kamer heeft dit initiatief genomen. Volgens de commissie die het onderzoek initieert lijkt de bescherming tegen discriminatie op papier goed geregeld.
Een belangrijk punt van aandacht is dat het kabinet het initiatief heeft genomen voor een staatscommissie voor onderzoek naar discriminatie en racisme. Een commissie die feitelijk – grotendeels – hetzelfde onderzoek gaat doen. Dit roept de praktische vraag op of er geen sprake is van dubbelwerk.
Dinsdag 9 februari was een feestelijke dag in de Eerste Kamer. Toen is door een ruime meerderheid in de eerste lezing een initiatiefvoorstel aangenomen om artikel 1 van de Grondwet te wijzigen (zie impressie van het debat). Van de partijen stemden alleen de PVV, SGP en JA21 stemden tegen.
Deze week werd bekend dat Nederland een “Nationale Coördinator Discriminatie & Racisme” krijgt (hierna: Nationale Coördinator).Minister Ollongren (D66) van Binnenlandse Zaken komt daar mee tegemoet aan de wens van de Kamer en aan het verzoek van diverse deskundigen. De aankondiging zorgde voor felle debatten in verschillende radioprogramma’s (zie kader 1 en kader 2) en in de Kamer zelf.